Ταξιδιώτες με παθήσεις όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα, οι χρόνιες παθήσεις αναπνευστικού, η επιληψία, η σοβαρή αναιμία, ο μη ρυθμιζόμενος σακχαρώδης διαβήτης, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που απαιτεί αιμοκάθαρση, η πρόσφατη θρομβοεμβολική νόσος ή οποιαδήποτε άλλη χρόνια πάθηση που απαιτεί συχνή ιατρική παρακολούθηση ή μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές, πρέπει πριν το ταξίδι να συμβουλευτούν το γιατρό τους. Καλό θα είναι να έχουν μαζί τους ένα ιατρικό σημείωμα όπου να αναγράφεται η νόσος από την οποία πάσχουν καθώς και η αγωγή τους. Πρέπει επίσης να προμηθευτούν τις αναγκαίες ποσότητες φαρμάκων για τη διάρκεια του ταξιδιού καθώς και ορισμένα φάρμακα για την αντιμετώπιση πιθανών επιπλοκών.
Aσθενείς με καρδιοπάθεια
Το ταξίδι με το αεροπλάνο αντενδείκνυται σε περίπτωση ασταθούς στηθάγχης ή στηθάγχης κατά την ανάπαυση, πρόσφατου εμφράγματος του μυοκαρδίου (για τις επόμενες 2 εβδομάδες αν πρόκειται για ΟΕΜ χωρίς επιπλοκές και για τους επόμενους 6 μήνες αν πρόκειται για ΟΕΜ με επιπλοκές), πρόσφατης αορτοστεφανιαίας παράκαμψης (έως 2 εβδομάδες μετά την επέμβαση), μη αντιρροπούμενης καρδιακής ανεπάρκειας, μη ελεγχόμενης αρρυθμίας και μη ελεγχόμενης υπέρτασης με συστολική πίεση > 200 mmHg.Σε γενικές γραμμές οι πτήσεις είναι ασφαλείς για όσους έχουν μόνιμο καρδιακό βηματοδότη. Οι μονοπολικοί βηματοδότες και μόνιμα εμφυτευμένοι καρδιακοί απινιδωτές μπορεί να επηρεαστούν από τα ηλεκτρονικά συστήματα του αεροσκάφους ή από τα συστήματα ασφαλείας του αεροδρομίου. Γι’ αυτό καλό είναι να έχουν μαζί τους τη σχετική ιατρική βεβαίωση καθώς και τη ταυτότητα του βηματοδότη ή απινιδωτή. Οι διπολικοί βηματοδότες, δεν επηρεάζονται. Οι ασθενείς με πρόσφατο ΟΕΜ καλό θα ήταν να έχουν μαζί τους ένα πρόσφατο ΗΚΓ, έτσι ώστε σε περίπτωση θωρακικού άλγους ο ιατρός που θα τους εξετάσει να μπορέσει να εκτιμήσει τυχόν μεταβολές.
Ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη
Οι διαβητικοί ταξιδιώτες θα πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι οι αλλαγές ώρας, το είδος των γευμάτων, οι πιθανές διάρροιες και εμετοί, οι ασυνήθεις σωματικές δραστηριότητες και το άγχος, μπορεί να επηρεάσουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους. Γι’ αυτό καλό είναι να έχουν συμβουλευτεί σχετικά το γιατρό τους και να μεταφέρουν μαζί τους προϊόντα κατά της υπογλυκαιμίας (π.χ. καραμέλες, σακχαρούχα ποτά κτλ). Αν συνοδεύονται, είναι καλό ο συνοδός τους να έχει εκπαιδευτεί στην αναγνώριση των πρώιμων συμπτωμάτων υπογλυκαιμίας. Οι ασθενείς που λαμβάνουν αγωγή από το στόμα δεν χρειάζονται επιπλέον δόσεις και πρέπει να συνεχίσουν να παίρνουν τα φάρμακά τους σύμφωνα με την ώρα στη χώρα προορισμού τους. Οι ασθενείς που λαμβάνουν ινσουλίνη πρέπει να προσαρμόσουν τη δόση αν στη χώρα προορισμού υπάρχει διαφορά > 6 ωρών από την ώρα διαμονής. Ένας πρακτικός κανόνας για τον υπολογισμό της δόσης ινσουλίνης κατά την άφιξη είναι ο εξής: αύξηση (αν πρόκειται για ταξίδι προς ανατολικά) ή ελάττωση (για ταξίδι προς τα ανατολικά) κατά 2-4% από τη συνήθη δόση για κάθε ώρα διαφοράς από τη χώρα διαμονής. Επιπλέον συνιστάται τακτική (κάθε 6 ώρες) μέτρηση του σακχάρου τουλάχιστον για την 1η μέρα. Επίσης πρέπει να επισημανθεί το γεγονός ότι το υψόμετρο μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία της αντλίας ινσουλίνης και του μετρητή σακχάρου. Αυτοί που φέρουν αντλία ινσουλίνης καλό θα είναι να έχουν μαζί τους τη σχετική ιατρική βεβαίωση διότι αυτή μπορεί να ανιχνευθεί από τα συστήματα ασφαλείας του αεροδρομίου.
Ασθενείς με χρόνια πνευμονοπάθεια
Το ταξίδι με το αεροπλάνο αντενδείκνυται σε περίπτωση πρόσφατου ιστορικού πνευμοθώρακα (τις προηγούμενες 3 εβδομάδες), κυάνωσης, πνευμονίας, πνευμονικής υπέρτασης, μεγάλης πλευριτικής συλλογής, έξαρσης ή βαριάς χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας, δύσπνοιας κατά την ανάπαυση, και PaO2< 70 mmHg σε ανάπαυση. Γενικά, συνιστάται η χρήση Ο2 σε όλους τους ασθενείς με PaO2< 70 mmHg στο επίπεδο της θάλασσας. Ο πάσχων θα πρέπει να συνοδεύεται από το σχετικό ιατρικό σημείωμα, μια και κατά τη διάρκεια της πτήσης απαγορεύεται η χρήση ατομικών συσκευών οξυγόνου.
Ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί για την αποφυγή αφυδάτωσης για θερμά κλίματα ή σε περίπτωση διαρροϊκού συνδρόμου. Οι δόσεις των φαρμάκων που μπορεί να χρειαστεί ο ταξιδιώτης πρέπει να προσαρμοστούν αναλόγως των επιπέδων κάθαρσης της κρεατινίνης. Από τα ανθελονοσιακά, ο μεταβολισμός της μεφλοκίνης δεν επηρεάζεται από την αιμοκάθαρση, ενώ η αθροιστική δόση της προγουανίλης μπορεί να είναι τοξική σε περίπτωση που η χορήγησή της υπερβεί τις 4 εβδομάδες. Επίσης, η αποτελεσματικότητα ορισμένων εμβολίων ενδέχεται να είναι μειωμένη σε ασθενείς με βαριά νεφρική ανεπάρκεια. Οι ασθενείς που χρειάζονται αιμοκάθαρση πρέπει να προγραμματίσουν αρκετά νωρίτερα τη συνεδρία τους στη χώρα προορισμού. Ορισμένες χώρες απαιτούν επίσης έλεγχο για HIV, HBV και HCV για να επιτρέψουν την αιμοκάθαρση, και μπορεί να αρνηθούν σε περίπτωση θετικών αποτελεσμάτων.
Ασθενείς με άλλα χρόνια νοσήματα
Το ταξίδι με το αεροπλάνο αντενδείκνυται σε περίπτωση μη ελεγχόμενων επιληπτικών σπασμών, πρόσφατου (προ 2 εβδομάδων) αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, πρόσφατης επέμβασης με πιθανή παρουσία παγιδευμένου αέρα (π.χ. κοιλιακό τραύμα, επέμβαση στο γαστρεντερικό, στο κρανίο, ή στον οφθαλμό. Οι ταξιδιώτες με κίνδυνο βαριάς αντίδρασης υπερευαισθησίας καλό θα ήταν να έχουν μαζί τους έτοιμες σύριγγες με ατροπίνη. Ασθενείς που πάσχουν από χρόνια φλεγμονώδη νόσο του εντέρου μπορεί να χρειαστούν χημειοπροφύλαξη με αντιβιοτικά για τη διάρροια των ταξιδιωτών. Οι ασθενείς με κίρρωση του ήπατος πρέπει να αποφεύγουν τα θαλασσινά λόγω του κίνδυνου σηψαιμίας σε περίπτωση προσβολής από Vibrio vulnificus. Σε αυτούς τους ασθενείς η χρήση της μεφλοκίνης για προφύλαξη ή θεραπεία από ελονοσία πρέπει να αποφεύγεται.
Ταξιδιώτες με ειδικές ανάγκες
Αν η γενική κατάσταση είναι καλή, δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος για την αποφυγή ταξιδιών. Άτομα που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν θα πρέπει να συνοδεύονται. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, πολλές αεροπορικές εταιρίες παρέχουν ειδικές υπηρεσίες στη μεταφορά και την εξυπηρέτηση των ατόμων αυτών. Θα πρέπει να υπάρχει η καλύτερη δυνατή ενημέρωση σχετικά με τις παροχές και τις διευκολύνσεις τόσο κατά την διάρκεια του ταξιδιού όσο και για τις επικρατούσες συνθήκες στον τόπο προορισμού. Ο γιατρός μπορεί να φροντίσει για την παροχή πληροφοριών σε ταξιδιώτες με συγκεκριμένες ανάγκες.