Όπως είναι γνωστό, τα τελευταία χρόνια, ο διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ2) αποτελεί μια παγκόσμια επιδημία και συνοδεύεται στο μεγαλύτερο ποσοστό του από παχυσαρκία.
Η παχυσαρκία από μόνη της ενοχοποιείται για πολλά άλλα νοσήματα, όπως υπέρταση, υψηλή χοληστερίνη, αναπνευστικά προβλήματα, υπνική άπνοια, κάποιες μορφές καρκίνου καθώς και κατάθλιψη.
Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και αυτό γιατί το λίπος που συσσωρεύεται στην κοιλιά παράγει ουσίες που προκαλούν χρόνια φλεγμονή. Η χρόνια φλεγμονή αυξάνει τον κίνδυνο πολλών προβλημάτων υγείας, ανάμεσα τους και ΣΔ2.
Η επιπλοκές του ΣΔ2, όπως καρδιαγγειακά νοσήματα, νεφροπάθεια, οφθαλμοπάθεια και νευροπάθεια οδηγούν σε μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης κατά 6-8 χρόνια σε ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη μέσης ηλικίας 60 ετών και κατά 12 χρόνια εάν συνυπάρχει και η επιπλοκή της καρδιαγγειακής νόσου.
Τα τελευταία χρόνια η αντιμετώπιση του ΣΔ2 έχει ως στόχο την βελτίωση του μεταβολισμού καθώς και την μείωση των επιπλοκών. Η συνδυαστική αντιμετώπιση του ΣΔ2 και της παχυσαρκίας είναι αυτή που έχει τα καλύτερα αποτελέσματα.
Στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο του Διαβήτη, που έγινε το Σεπτέμβριο στη Στοκχόλμη, παρουσιάστηκαν οι νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες που τόνισαν ακόμη περισσότερο τον κεντρικό ρόλο στη θεραπεία του διαβήτη και της παχυσαρκίας, τις αλλαγές στον τρόπο ζωής με καλή διατροφή και άσκηση.
Η απώλεια βάρους της τάξεως 10 – 15% μπορεί να οδηγήσει και σε υποχώρηση του ΣΔ2.
Παράλληλα, παρουσιάστηκαν νέα δεδομένα για τη νεότερη φαρμακευτική αγωγή στην αντιμετώπιση του ΣΔ2 και της παχυσαρκίας.
Η νέα φαρμακευτική ουσία τιρζεπατίδη συνδύασε έναν υποδοχέα GIP (εξαρτώμενο από τη γλυκόζη ινσουλινοτροπικό πολυπεπτίδιο) και έναν αγωνιστή υποδοχέα GLP-1 (όμοιο με γλυκαγόνο πεπτίδιο-1) σε ένα μοναδικό νέο μόριο που δρα σε δύο φυσικές ορμόνες που βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και συμμετέχουν στην αποστολή σημάτων πληρότητας από το έντερο στον εγκέφαλο.
Μετά από 72 εβδομάδες θεραπείας με την ψηλότερη δόση του φαρμάκου αυτού, οι ασθενείς στην μελέτη έχασαν κατά μέσο όρο το 20% του σωματικού τους βάρους. Το 40% των ασθενών στη μελέτη είχαν προδιαβήτη και πάνω από το 90% αυτών βελτίωσαν τις τιμές του σακχάρου τους. Παρατηρήθηκε επίσης μείωση στο σπλαχνικό λίπος 40% κατά μέσο όρο, κάτι που δεν έχει παρατηρηθεί ξανά σε κάποιο άλλο φάρμακο. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine.
Η πρόληψη με σωστή διατροφή και άσκηση, καθώς και η έγκαιρη διάγνωση και σωστή αντιμετώπιση είναι οι καλύτεροι τρόποι για να μειώσετε τα ρίσκα για επιπλοκές.
Μείνετε ενημερωμένοι και συμβουλευτείτε τον ενδοκρινολόγο σας για την καλύτερη αντιμετώπιση του διαβήτη και της παχυσαρκίας.
Πέτρος Κατσόγιαννος MD, PhD
Επιστημονικά Υπεύθυνος Ενδοκρινολόγος Affidea Περιστερίου